Kategoriler

21 Eylül 2014 Pazar

The Words ( Çalıntı Hayat )





Yönetmen: Brian Klugman, Lee Sternthal
Tür: Dram - Gizem
Oyuncular: Dennis Quaid, Bradley Cooper, Zoe Saldana

Yine mi aşk hikayesi? Hayır. Bu sefer daha kötüsü.
Bu sefer her ne kadar aşk hikayesi gibi görünse de yaptığımız seçimlerin bizi götürdüğü yerleri, geri dönüşü olmayan seçimleri anlatan bir filmle geldim.

Çok derin bir konusu var, bence güzel de işlenmiş ve film bittikten sonra bir süre ekrana bakarak acının beni ele geçirmesine izin verdim, eminim izleyenlerin çoğu da bir süre ekrana bakıp kalacak.
Çünkü son saniye de geçtikten sonra çaresizsiniz.
Her şey baştan başlasın istiyorsunuz ama müziği dinlemekten başka elinizden gelen bir şey yok

Konusu: Herkesin bir hayali vardır, yazar olmak da Rory'nin hayali ama ona destek olan kimse yok, babası bile artık bu hayalden vazgeçip, sorumluluk almaya başlaması gerektiğini söylüyor, hatta eşi Dora onu çok sevmesine rağmen içten içe onun başarılı olacağına inanmıyor.
Biz de Rory'nin yıllar önce yazılmış bir başkasına ait olan kitabı buluşunu, kendi yazmış gibi gösterişini, onunla muhteşem bir başarı yakalayışını izliyoruz.
Rory artık bu çalıntı hayatla yaşamak zorunda. Geri dönüşü yok.

Hazırlıklı olmaya çalışın zira filmin bu kısmından sonra vicdanınız ayrı eve çıkmayı talep edecek.
Hiç bu kadar vicdanımı hissettiğimi hatırlamıyorum
"Lanet olsun Rory! Niye ha!? Niye!?" diyorum hala.


"Hayatta hepimiz seçimler yapıyoruz, asıl zor olan, onlarla yaşamak."


Zaten kitabın gerçek sahibi gelip onunla yüzleştiğinde işte o zaman her şey çok daha ilginç bir hal alıyor.


"Bunun bir bedeli olmayacağını mı düşündün? Yaşadığım bütün o acılar bu kelimelerin ortaya çıkmasını sağladı. Kelimeleri çalarsan... acıyı da yaşarsın."





Geçmişle geleceğin mükemmel buluşması...

Filmden genel olarak çok etkilendim ama beni en çok etkileyen sahne son sahnesiydi spoiler vermek istemiyorum bu film, müzikleriyle, çekimleriyle, konusuyla, izlenmeyi çok hakediyor.

Zaten Marcelo Zarvos da müzikle damgasını vurmuş filme, açıp açıp dinlerim ve filmin duygusuna girmeye çalışırım sürekli
Çünkü manyağım.
Çünkü mazoşistim.
Olsun...
Müzik harika, buna değer.





Sonuna geldiğinizde en az 3 film birden izlemiş gibi olacaksınız bana inanın. 
İzledikten sonra da her aklınıza gelişinde aslında şöyle de yorumlanabilir diyeceksiniz.



Hala burada mısınız???


1 yorum:

Yorumlarla yaşıyoruz